Stowarzyszenie "M³odzi Demokraci" ko³o w Aleksandrowie £ódzkim

Stowarzyszenie "M³odzi Demokraci" ko³o w Aleksandrowie £ódzkim


#1 2009-04-18 23:33:56

kubazalexa

Administrator

Zarejestrowany: 2009-04-17
Posty: 9
Punktów :   

Program

Program Stowarzyszenia „M³odzi Demokraci”
(przyjêty 30 kwietnia 2005 w £odzi przez Konwent Krajowy)

   1.

      WARTO¦CI W ¯YCIU PUBLICZNYM

       1.

          Wolno¶æ jest dla nas podstawow± warto¶ci±. Gwarantuje ona mo¿liwo¶æ swobodnego i odpowiedzialnego kszta³towania swojego losu i przysz³o¶ci.
       2.

          Uznanie wolno¶ci za naczeln± zasadê w ¿yciu jest konsekwencj± wyj±tkowej pozycji cz³owieka. Jeste¶my ¶wiadomi ludzkich s³abo¶ci, lecz jednocze¶nie wierzymy, ¿e cz³owiek jest powo³any do odpowiedzialnego kszta³towania ¶wiata. Wolno¶æ jednostki koñczy siê jednak tam, gdzie zaczyna ona naruszaæ wolno¶æ innych.
       3.

          Cz³owiek jako istota twórcza, aktywna, kreuj±ca rzeczywisto¶æ wokó³ siebie powinien byæ podmiotem wszystkich dzia³añ publicznych.
       4.

          Dostrzegamy potrzebê istnienia w demokratycznym spo³eczeñstwie silnych wiêzi moralnych chroni±cych je przed rozk³adem. Konieczne jest istnienie wspólnych warto¶ci trwale osadzaj±cych cz³owieka w jego dziedzictwie. Uwa¿amy, ¿e dla dobrego funkcjonowania spo³eczeñstwa obywatelskiego niezbêdne jest wspó³istnienie tradycji konserwatywnej i liberalnej.
       5.

          Za niezbêdne w dzia³alno¶ci publicznej uwa¿amy uczciwo¶æ, wiarygodno¶æ i odpowiedzialno¶æ za czyny, s³owa i pogl±dy. Osoby skompromitowane nadu¿yciami i nieetycznym zachowaniem powinny byæ w sposób zdecydowany wykluczane z ¿ycia publicznego. Osoby pretenduj±ce do roli przywódców powinny prezentowaæ najwy¿sze standardy moralne.
       6.

          Identyfikujemy siê z Platform± Obywatelsk± RP, z parti±, która w swych dzia³aniach kieruje siê trosk± o dobro wspólne, a nie w±skimi interesami grup nacisku. Uwa¿amy, ¿e wszyscy niezale¿nie od p³ci i narodowo¶ci, mog± aktywnie uczestniczyæ w kszta³towaniu i funkcjonowaniu Pañstwa polskiego.
       7.

          Aby spe³nione zosta³y warunki do nieskrêpowanego rozwoju ludzkiej inicjatywy, a w konsekwencji pomna¿ania dobra wspólnego konieczne jest aby: a) pañstwo by³o demokratyczne i rozwija³o siê w oparciu o instytucje spo³eczeñstwa obywatelskiego b) gospodarka funkcjonowa³a w oparciu o wolny rynek i w³asno¶æ prywatn± c) w³adze publiczne by³y ograniczone w swoich kompetencjach, a ich struktura zbudowana wed³ug zasady pomocniczo¶ci. d) fundamentem funkcjonowania w spo³eczeñstwie ludzi o ró¿nych ¶wiatopogl±dach by³a tolerancja i wyrzeczenie siê stosowania przemocy

Do góry

   2.

      DOBRE I SKUTECZNE PAÑSTWO

       8.

          Si³a i trwa³o¶æ pañstwa powinna byæ oparta na prawach i wolno¶ciach jego obywateli. Pañstwo powinno podejmowaæ dzia³ania wtedy, gdy wolno¶æ jednych ogranicza wolno¶æ drugich. Celem tych dzia³añ powinno byæ zapewnienie bezpieczeñstwa i pe³ni praw ka¿dej jednostki do nieskrêpowanej aktywno¶ci.
       9.

          Ustrój pañstwa powinien zapewniaæ: a) szeroki zakres wolno¶ci ka¿dego cz³owieka i obywatela, b) ochronê praw i w³asno¶ci, c) jasne prawo i mechanizmy jego skutecznego egzekwowania, d) równe szanse i brak dyskryminacji, e) warunki do szybkiego rozwoju gospodarczego i cywilizacyjnego, f) bezpieczeñstwo wewnêtrzne i zewnêtrzne.
      10.

          Pañstwo powinno zagwarantowaæ swoim obywatelom wolno¶æ wyznania i sumienia. Opowiadamy siê za przyjaznym rozgraniczeniem pañstwa i ko¶cio³ów, tak ¿eby instytucje te dzia³a³y dla dobra wszystkich obywateli.
      11.

          Pe³n± realizacjê i przestrzeganie praw wszystkich obywateli zagwarantowaæ mo¿e tylko przejrzyste prawo i sprawny wymiar sprawiedliwo¶ci.
      12.

          Za konieczne uwa¿amy ustanowienie w Polsce takiej Konstytucji, która regulowaæ bêdzie jedynie wzajemne stosunki pomiêdzy organami w³adzy publicznej oraz gwarantowaæ podstawowe prawa cz³owieka i obywatela.
      13.

          Za zbêdne i szkodliwe uwa¿amy umieszczanie w Konstytucji ¿yczeniowych praw socjalnych oraz tworzenie ponad konieczn± potrzebê organów konstytucyjnych pañstwa, których zadania mog± byæ równie sprawnie i taniej wykonywane przez inne organy w³adzy oraz instytucje spo³eczeñstwa obywatelskiego.
      14.

          W³adza publiczna powinna byæ zdecentralizowana - jak najwiêcej kompetencji i ¶rodków powinno zostaæ przekazane samorz±dom i spo³eczno¶ciom lokalnym.
      15.

          Wywi±zanie siê przez Pañstwo ze swojej roli zapewniæ mo¿e tylko uczciwo¶æ i kompetencja ludzi rz±dz±cych Polsk±. Uwa¿amy, ¿e nale¿y d±¿yæ do zlikwidowania systemu patologicznych powi±zañ miedzy polityk± a biznesem oraz ograniczyæ immunitet parlamentarzystów tak, aby rzeczywi¶cie chroni³ ich jedynie przed poci±gniêciem do odpowiedzialno¶ci za dzia³alno¶æ polityczn± i parlamentarn±.
      16.

          Ingerencja Pañstwa w ¿ycie spo³eczeñstwa powinna ograniczaæ siê do niezbêdnego minimum. Du¿e znaczenie ma w tej sytuacji dzia³alno¶æ organizacji pozarz±dowych. Stoimy na stanowisku, ¿e sami obywatele zgrupowani wokó³ konkretnych spraw i problemów, s± w stanie najlepiej je rozwi±zywaæ, a tym samym wyrêczyæ i odci±¿yæ pañstwo w wielu dziedzinach.

Do góry

   3.

      ADMINISTRACJA PUBLICZNA JAKO S£U¯BA SPO£ECZEÑSTWU

      17.

          Rola Pañstwa powinna ograniczaæ siê do zapewnienia obywatelom warunków do rozwoju i samorealizacji. Uwa¿amy, ¿e Polsce potrzeba jak najmniejszej administracji, zarówno na szczeblu centralnym, jak i lokalnym. Liczba ministerstw i urzêdów centralnych powinna byæ ograniczona. Pañstwo musi odpowiedzialnie i skutecznie dbaæ o bezpieczeñstwo zewnêtrzne i wewnêtrzne swoich obywateli, a tak¿e staæ na stra¿y stabilno¶ci gospodarki i systemu monetarnego.
      18.

          Po¿±danym jest zmniejszenie liczby p³atnych stanowisk politycznych i administracyjnych nie tyko na szczeblu centralnym, ale zw³aszcza na szczeblach lokalnych w województwach, powiatach i gminach. Nale¿y przeciwstawiaæ siê rozrastaj±cej siê biurokracji.
      19.

          W³a¶ciwe funkcjonowanie Pañstwa jest w du¿ym stopniu uzale¿nione od fachowo¶ci i uczciwo¶ci urzêdników. Opowiadamy siê za dobrze wykszta³con± i apolityczn±, a jednocze¶nie dobrze wynagradzan± s³u¿b± cywiln±.
      20.

          Ka¿dy organ administracji publicznej winien jest obywatelom wi±¿±c± prawnie, pe³n± informacjê o ich prawach i obowi±zkach.
      21.

          Opowiadamy siê za przy¶pieszeniem procesu informatyzacji administracji publicznej ka¿dego stopnia, wraz z wdra¿aniem zasady interaktywno¶ci publicznych systemów informatycznych.
      22.

          Uwa¿amy, i¿ pe³na przejrzysto¶æ funkcjonowania organów administracji publicznej oraz jawno¶æ i czytelno¶æ mechanizmów podejmowania decyzji jest jedynym gwarantem zmniejszenia dystansu dziel±cego obywateli od tych organów.
      23.

          Maj±c na uwadze wysok± skuteczno¶æ i wydajno¶æ zarz±dzania opowiadamy siê za kontraktacj± menad¿erów publicznych specjalizuj±cych siê w poszczególnych dziedzinach.

Do góry

   4.

      SAMORZ¡D TERYTORIALNY

      24.

          Silny samorz±d terytorialny jest fundamentem dobrego ustroju, silnej i wolnej Polski. Umo¿liwia on wykonywanie zadañ publicznych znacznie efektywniej, sprawniej i taniej ni¿ na szczeblu centralnym. Dlatego postulujemy dalsze i zdecydowane ograniczenie zadañ administracji centralnej.
      25.

          Prawdziwa decentralizacja w³adzy wymaga nie tylko podzia³u kompetencji, ale przede wszystkim decentralizacji finansów. Dlatego opowiadamy siê za przekazaniem wiêkszo¶ci ¶rodków publicznych do dyspozycji samorz±dów. Mo¿liwo¶æ bezpo¶redniego wyboru wójtów, burmistrzów i prezydentów zwiêksza legitymacjê wyborcz± danego organu oraz si³ê mandatu i spo³ecznego poparcia. Kolejnym niezbêdnym krokiem powinna staæ siê mo¿liwo¶æ bezpo¶redniego wyboru starosty i marsza³ka.
      26.

          Liczba powiatów i samorz±dowych województw powinna byæ zmniejszona. Tylko du¿e, w³a¶ciwie funkcjonuj±ce, silne, finansowo samodzielnie i dobrze zarz±dzane regiony bêd± równorzêdnymi partnerami dla regionów Unii Europejskiej.

Do góry

   5.

      ROZWÓJ GOSPODARCZY

      27.

          Mechanizmy rynkowe s± najlepszym sposobem okre¶lenia produkowanych dóbr i ¶wiadczonych us³ug. Wolna konkurencja daje konsumentowi szansê wyboru najlepszych produktów, a producentowi stwarza szansê osi±gania wiêkszych zysków. W³asno¶æ prywatna, wolno¶æ dzia³alno¶ci gospodarczej i stymuluj±ce przedsiêbiorczo¶æ prawo stanowi± fundament systemu gospodarczego i tworz± dobrobyt obywateli.
      28.

          Wolno¶æ gospodarcza wymaga, aby ingerencja Pañstwa ogranicza³a siê do minimum i dotyczy³a jedynie kontroli systemu finansowego oraz zapobiegania powstawaniu monopoli.
      29.

          Podstaw± zdrowej, szybko rozwijaj±cej siê i innowacyjnej gospodarki jest w³asno¶æ prywatna.
      30.

          Konieczne jest szybkie dokoñczenie prywatyzacji. Szczególnie istotna jest prywatyzacja takich sektorów jak: telekomunikacja, energetyka, górnictwo, hutnictwo, przemys³ paliwowy, transport, bankowo¶æ.
      31.

          Konieczne jest szybkie dokoñczenie prywatyzacji. Prywatyzacja sektorów dotychczas zmonopolizowanych przez przedsiêbiorstwa pañstwowe powinna byæ po³±czona z demonopolizacj±. Uwa¿amy, ¿e najw³a¶ciwsz± form± prywatyzacji jest prywatyzacja poprzez gie³dê. Budowa silnego rynku kapita³owego winna byæ priorytetowym zadaniem.
      32.

          Pañstwo musi zadbaæ o reprywatyzacjê maj±tku zagrabionego prawnym w³a¶cicielom w skutek wypêdzenia Polaków z ziem wschodnich oraz w czasach PRL-u. W miarê mo¿liwo¶ci nale¿y zwracaæ go w naturze, lub za odpowiedni± rekompensat± pieniê¿n±. Tam, gdzie jest to niemo¿liwe, Pañstwo powinno stworzyæ system bonów reprywatyzacyjnych, za które mo¿na by³oby nabywaæ prywatyzowany maj±tek.
      33.

          Bud¿et pañstwa musi byæ zrównowa¿ony. Zdrowe i stabilne finanse publiczne, stabilno¶æ pieni±dza i niski d³ug publiczny uwa¿amy za niezbêdny warunek stabilno¶ci i rozwoju ca³ej gospodarki.
      34.

          Deficyt finansów publicznych powinien zostaæ znacznie ograniczony, za¶ zaci±ganie d³ugu publicznego mo¿e s³u¿yæ jedynie inwestycjom, a nie bie¿±cej konsumpcji.
      35.

          Elementem naprawy finansów publicznych powinno byæ znaczne zmniejszenie poziomu wydatków publicznych.
      36.

          Nale¿y zwiêkszyæ dyscyplinê monetarn±. Na stra¿y stabilno¶ci pieni±dza powinien staæ niezale¿ny bank centralny.
      37.

          Rolnictwo jest tym sektorem gospodarki, który wymaga szczególnie g³êbokich zmian. Pañstwo powinno podejmowaæ dzia³ania polegaj±ce na zapewnieniu wszechstronnego rozwoju obszarów wiejskich. Aby proces modernizacji rolnictwa przebieg³ bez niepokojów spo³ecznych konieczne jest: a) rozwijanie na obszarach wiejskich dzia³alno¶ci pozarolniczej takiej jak us³ugi, agroturystyka, b) rozbudowa infrastruktury – szczególniej drogowej i telekomunikacyjnej, która u³atwi podejmowanie nowych form aktywno¶ci zawodowej poza rolnictwem, c) poprawê edukacji na terenach wiejskich, d) wykorzystywanie atutów produkcji ekologicznej - wprowadzenie odpowiedniego uznanego na ¶wiecie systemu certyfikowania zdrowej ¿ywno¶ci. e) wspieranie nowych spó³dzielni, grup producenckich i kas po¿yczkowych, f) popularyzowanie i wspieranie postêpu technicznego w rolnictwie.
      38.

          System podatkowy powinien byæ jasny i przejrzysty, a jego ewentualne zmiany musz± byæ zapowiadane z odpowiednim wyprzedzeniem. Naszym zdaniem tylko to zagwarantuje bezpieczne warunki do rozwoju prywatnej przedsiêbiorczo¶ci w Polsce. Podatki powinny byæ niskie i s³u¿yæ tylko zaspokojeniu podstawowych potrzeb pañstwa.
      39.

          Za najbardziej sprawiedliw± i najefektywniejsz± formê opodatkowania uwa¿amy podatek liniowy o stawce nie wiêkszej ni¿ 15% obejmuj±cy podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) i prawnych (CIT) oraz podatek VAT.
      40.

          Przepisy reguluj±ce prowadzenie dzia³alno¶ci gospodarczej powinny zostaæ znacz±co uproszczone i ograniczone oraz mo¿liwie najbardziej upraszczaæ i u³atwiaæ prywatn± inicjatywê gospodarcz±. Gospodarka powinna byæ odbiurokratyzowana, a pañstwo powinno ingerowaæ w dzia³alno¶æ gospodarcz± tylko tam, gdy jest to absolutnie niezbêdne dla zabezpieczenia jego najwa¿niejszych interesów.
      41.

          Za konieczne uwa¿amy pe³ne otwarcie zawodów koncesjonowanych np. zawodów prawniczych, doradców podatkowych, lekarzy, aptekarzy, architektów. Wszelkie ograniczenia powinny byæ wprowadzane uwzglêdniaj±c jedynie rzeczywisty i s³uszny interes pañstwa.
      42.

          Konieczne jest daleko id±ce ograniczenie systemu koncesji i zezwoleñ, a w tych nielicznych przypadkach, gdy s± one niezbêdne, powinny byæ przyznawane w drodze przetargu.
      43.

          Zdecydowanie nale¿y wyeliminowaæ dotacje dla pañstwowych podmiotów gospodarczych. Szczególnie naganne jest ukryte dotowanie wyra¿aj±ce siê w przyzwoleniu na nie wywi±zywanie siê ze zobowi±zañ wobec Skarbu Pañstwa i ZUS.
      44.

          Aby powsta³o wiêcej nowych miejsc pracy konieczne jest usuwanie barier dla przedsiêbiorców, w tym przepisów zmniejszaj±cych elastyczno¶æ rynku pracy i podnosz±cych jej koszty.
      45.

          Konieczna jest likwidacja p³acy minimalnej, która jest czynnikiem zniechêcaj±cym pracodawców do tworzenia nowych miejsc pracy oraz uderza przede wszystkim w m³odych ludzi poszukuj±cych zatrudnienia.
      46.

          Bez jasnych, prostych i przejrzystych przepisów, niskich podatków i znacznego uelastycznienia rynku pracy Polska nie poradzi sobie z olbrzymim bezrobociem.
      47.

          Likwidacji powinny ulec przywileje bran¿owe, jak i przywileje dla za³óg przy prywatyzowaniu przedsiêbiorstw.
      48.

          Prawo pracowników do strajku nale¿y zrównowa¿yæ prawem pracodawcy do lokautu.
      49.

          Niedopuszczalne s± formy strajku i protestu które zagra¿aj± bezpieczeñstwu i funkcjonowaniu pañstwa. Wszelkie nielegalne strajki i protesty powinny byæ traktowane z pe³n± surowo¶ci± prawa.
      50.

          Pañstwo ¶wiadczy w Polsce ca³y szereg ró¿nych us³ug publicznych. S± one nie tylko w ca³o¶ci finansowane ze ¶rodków publicznych ale wykonywane s± tak¿e przy u¿yciu infrastruktury nale¿±cej do pañstwa i przez osoby bêd±ce pracownikami pañstwowymi. Nie negujemy potrzeby finansowania niektórych, wybranych us³ug publicznych przez pañstwo. Uwa¿amy jednak, ¿e us³ugi te powinny byæ wykonywane przez podmioty prywatne. Dlatego opowiadamy siê za prywatyzacj± us³ug publicznych, w tym przede wszystkim: szkó³ i przedszkoli, szpitali, przychodni i innych placówek ochrony zdrowia oraz us³ug komunalnych. Pozwoli to na znaczne podniesienie jako¶ci ¶wiadczonych us³ug, a poprzez wprowadzenie w us³ugach spo³ecznych mechanizmów wolnorynkowych pozwoli na uzyskanie znacznych oszczêdno¶ci w wydawaniu ¶rodków podatników.
      51.

          Pañstwo we wspó³pracy z samorz±dami lokalnymi powinno zadbaæ o poprawê infrastruktury transportowej w Polsce opartej na sieci autostrad, liberalizacji rynku oraz poprawie bazy transportowej. Nale¿y równie¿ zadbaæ o rozwój transportu morskiego i ¶ródl±dowego.
      52.

          Nale¿y radykalnie zreformowaæ system rentowy. Renty pañstwowe powinny byæ przyznawane osobom trwale i ca³kowicie niezdolnym do pracy.
      53.

          Nale¿y d±¿yæ do zrównana wieku emerytalnego kobiet i mê¿czyzn. Obecne przepisy dyskryminuj± kobiety, które w efekcie krótszego okresu pracy otrzymuj± znacznie ni¿sze emerytury.
      54.

          Nale¿y stworzyæ sprzyjaj±ce warunki ekonomiczne i prawne dla stymulowania rozwoju technologicznego i infrastrukturalnego w Polsce poprzez wsparcie projektów na zasadzie Partnerstwa Publiczno - Prywatnego.

Do góry

   6.

      O¦WIATA, NAUKA, KULTURA

      55.

          Wszyscy chc±cy siê uczyæ powinni mieæ równe szanse dostêpu do edukacji na wszystkich szczeblach.
      56.

          Pañstwo powinno zapewniaæ mo¿liwo¶æ nauki poprzez finansowanie kszta³cenia w ca³o¶ci na szczeblu podstawowym, gimnazjalnym i ¶rednim.
      57.

          Nale¿y skoñczyæ z mitem bezp³atnej edukacji na szczeblu wy¿szym, która jest obecnie dobrem reglamentowanym i dostêpnym jedynie dla tych którzy uczyli siê w dobrych liceach i których staæ na przygotowanie do najlepszych studiów. Preferuje to szczególnie m³odzie¿ mieszkaj±c± w du¿ych miastach, za¶ dyskryminuje ¶rodowiska wiejskie i ma³omiasteczkowe. Od dawna ju¿ studia wy¿sze przesta³y byæ bezp³atne, a studenci ka¿dego miesi±ca ³o¿± niema³e sumy na pokrycie kosztów teoretycznie „bezp³atnej” edukacji. Za studia nale¿y wprowadziæ czê¶ciow± odp³atno¶æ. Ich dostêpno¶æ dla mniej zamo¿nych powinna byæ zwiêkszona przez system ³atwo dostêpnych, niskooprocentowanych kredytów studenckich.
      58.

          Finansowanie o¶wiaty powinno siê odbywaæ za pomoc± bonów edukacyjnych, które pokryj± w ca³o¶ci koszty kszta³cenia w szkole samorz±dowej, natomiast w szkole prywatnej i spo³ecznej pozwol± na pokrycie czê¶ci kosztów. Bêdzie to realizacja sprawdzonej zasady, i¿ pieni±dz idzie za uczniem, za¶ pañstwo wspiera osoby ucz±ce siê, a nie szko³ê jako instytucjê. Docelowo opowiadamy siê za ca³kowitym sprywatyzowaniem szkolnictwa ju¿ od najni¿szego szczebla. Uwa¿amy, ¿e us³ugi edukacyjne s± takim samym towarem jak ka¿de inne us³ugi.
      59.

          Szczególnie istotne jest poddanie szkó³ kontroli rodziców i wspólnot lokalnych. Dlatego gor±co popieramy przekazanie szkó³ samorz±dom. Równie wa¿ne jak szko³y samorz±dowe s± szko³y prywatne i spo³eczne. Uwa¿amy, ¿e wszystkie te rodzaje szkó³ powinny byæ na równi traktowane przez pañstwo, poniewa¿ tworz± szerok± ofertê z której rodzice i uczniowie powinni mieæ prawo swobodnego wyboru.
      60.

          W programach szkolnych powinno siê zwracaæ uwagê nie tylko na przekazanie okre¶lonej wiedzy, ale i na rozwijanie osobowo¶ci i umiejêtno¶æ rozwi±zywania problemów. Po¿±dane jest kszta³cenie praktycznych umiejêtno¶ci niezbêdnych na rynku pracy oraz propagowanie postaw obywatelskich.
      61.

          Lekcje WOSu powinny znale¼æ siê w programach szkó³ podstawowych od czwartej klasy, aby by³o mo¿liwe kszta³towanie ¶wiadomego spo³eczeñstwa obywatelskiego. Nale¿y równie¿ poszerzyæ zakres lekcji WOSu o elementarn± wiedzê z zakresu prawa.
      62.

          Szko³y przygotowuj±ce do zawodu powinny mieæ zapewnion± swobodê w dostosowaniu swojego programu nauczania do potrzeb rynku pracy tak, by nie kszta³ciæ w w±skich i czêsto ju¿ nieprzydatnych specjalno¶ciach.
      63.

          W szko³ach wy¿szych nale¿y d±¿yæ do indywidualizacji toku studiów. Nale¿y powszechnie wprowadziæ system punktowy umo¿liwiaj±cy wybór przedmiotów, terminów zaliczenia i prowadz±cych zajêcia. Integraln± czê¶ci± tego systemu powinny byæ rozwi±zania umo¿liwiaj±ce zmianê uczelni w trakcie studiów nie tylko kraju, ale i zagranic±.
      64.

          Nale¿y stworzyæ szersze mo¿liwo¶ci awansu p³acowego dla nauczycieli w oparciu o ocenê efektów ich pracy. Dlatego konieczna jest likwidacja Karty Nauczyciela, która w obecnej postaci jest dokumentem blokuj±cym reformê w o¶wiacie i sprzyjaj±cym negatywnej selekcji do zawodu.
      65.

          Pañstwo powinno dok³adaæ wszelkich starañ w kierunku rozwoju badañ naukowych w Polsce. Nale¿y stworzyæ specjalny system grantów umo¿liwiaj±cych rzetelne prowadzenie badañ w dziedzinach niekomercyjnych, ale wa¿nych dla w³a¶ciwego funkcjonowania Pañstwa i spo³eczeñstwa.
      66.

          W sferze kultury Pañstwo powinno wspieraæ twórców, których funkcjonowanie jest niezbêdne dla prawid³owego rozwoju i kultywowania polskiej kultury i tradycji. Krzewienie kultury powinno pozostaæ jednym z podstawowych zadañ systemu edukacyjnego. Nie ma jednak ¿adnego powodu, aby kultura wy³±czona by³a z mechanizmów gospodarki rynkowej. Dlatego rola pañstwa powinna byæ tu bardzo ograniczona.
      67.

          Nale¿y w sposób bezwzglêdny egzekwowaæ przestrzegane praw autorskich. Umo¿liwi to normalne funkcjonowanie artystów na rynku, a tak¿e zagwarantuje nale¿yt± ochronê w³asno¶ci intelektualnej.

Do góry

   7.

      BEZPIECZEÑSTWO WEWNÊTRZNE I ZEWNÊTRZNE

      68.

          Za jedno z najwa¿niejszych zadañ Pañstwa w zmieniaj±cym siê ¶wiecie uznajemy zapewnienie obywatelom bezpieczeñstwa - zarówno zewnêtrznego, jak i wewnêtrznego. W tym celu niezbêdne jest uwzglêdnienie tych dziedzin w odpowiednim stopniu w zadaniach i bud¿etach gmin, powiatów, województw oraz w bud¿ecie Pañstwa, a tak¿e wspó³praca w³adz i s³u¿b mundurowych we wszystkich szczeblach.
      69.

          Za niezbêdne uznajemy szeroko rozumiane dzia³ania prewencyjne, w tym programy edukacyjne.
      70.

          Nale¿y przyj±æ zasadê "zero tolerancji" polegaj±c± na skutecznym ¶ciganiu i karaniu nawet za drobne naruszenia prawa.
      71.

          Wszystkie struktury pañstwa musz± wydaæ zdecydowana wojnê zorganizowanej przestêpczo¶ci i dzia³aniom o charakterze mafijnym.
      72.

          Policja powinna posiadaæ szerokie uprawnienia, umo¿liwiaj±ce jej skuteczne ¶ciganie przestêpców. Nale¿y j± równie¿ odbiurokratyzowaæ przesuwaj±c wiêcej policjantów zza biurek do s³u¿by na ulicach.
      73.

          W obronie mieszkañców przed przestêpcami du¿± rolê maj± do odegrania samorz±dy lokalne. Dlatego stra¿e gminne (miejskie) powinny zostaæ przekszta³cone w policjê miejsk± (municypaln±) lub samorz±dow±, której kompetencje umo¿liwia³yby skuteczn± walkê z lokaln± przestêpczo¶ci±.
      74.

          W szczególnie niebezpiecznych miejscach dobrym rozwi±zaniem jest system monitoringu.
      75.

          Ka¿dy obywatel powinien mieæ mo¿liwo¶æ obrony swojego zdrowia, ¿ycia oraz mienia. To prawo musi byæ jasno i precyzyjnie sformu³owane tak, aby korzystanie z niego nie powodowa³o sankcji prawnych. Granica obrony koniecznej powinna zostaæ znacznie poszerzona.
      76.

          Du¿e znaczenie maj± inicjatywy spo³eczne s³u¿±ce poprawie bezpieczeñstwa np. stra¿ s±siedzka (stra¿ obywatelska) . Powinny one spotkaæ siê ze wsparciem ze strony Pañstwa i samorz±dów lokalnych oraz Policji.
      77.

          Naszym zdaniem jednym z najwiêkszych problemów ludzi szukaj±cych sprawiedliwo¶ci jest niewydolno¶æ polskiego wymiaru sprawiedliwo¶ci. Aby to poprawiæ trzeba lepiej wynagradzaæ pracowników, wymagaj±c od nich jednocze¶nie du¿ej efektywno¶ci pracy. S±dy nale¿y wyposa¿yæ w niezbêdny sprzêt biurowy, a tak¿e zagwarantowaæ godziwe i bezpieczne warunki pracy.
      78.

          Si³y zbrojne powinny siê sk³adaæ z jednostek operacyjnych i si³ obrony terytorialnej.
      79.

          Jednostki operacyjne powinny w jak najszybszym czasie staæ siê zawodowe - oparte o ochotniczy zaci±g. Konieczne jest pozostawienie powszechnego przeszkolenia (bez skoszarowania) na potrzeby obrony terytorialnej.
      80.

          Korpus oficerski musi byæ znacznie zmniejszony, a o jego awansach musi decydowaæ przydatno¶æ dla armii dostosowanej do standardów NATO oraz si³ szybkiego reagowania Unii Europejskiej.
      81.

          Wydatki na obronê powinny byæ przede wszystkim przeznaczane na modernizacjê sprzêtu (oraz jego eksploatacjê) i szkolenie jednostek operacyjnych.
      82.

          82. Nale¿y w dalszym ci±gu rozwijaæ system cywilnej kontroli nad armi± oraz opracowaæ czytelne zasady funkcjonowania Pañstwa w stanach nadzwyczajnych.
      83.

          Konieczna jest reorganizacja systemu ochrony cywilnej, aby móg³ przeciwdzia³aæ efektywnie klêskom ¿ywio³owym.
      84.

          Polska powinna d±¿yæ do wyrównywania kwalifikacji polskich oficerów i jako¶ci sprzêtu z pozosta³ymi cz³onkami Paktu Pó³nocnoatlantyckiego. Powinni¶my ponosiæ pe³niê praw i obowi±zków p³yn±cych z faktu naszej przynale¿no¶ci do NATO. Na terenie naszego kraju powinny byæ wszelkie jednostki Sojuszu, których obecno¶æ jest wskazana ze wzglêdu na bezpieczeñstwo Polski oraz naszych sojuszników.

Do góry

   8.

      ZDROWE, CZYSTE ¦RODOWISKO

      85.

          ¦rodowisko naturalne jest dobrem wspólnym, z którego korzystaæ bêd± równie¿ przysz³e pokolenia, dlatego nale¿y dbaæ o nie w sposób szczególny.
      86.

          Konieczne s± dzia³ania s³u¿±ce poprawie stanu ¶rodowiska zw³aszcza w dziedzinie: gospodarki odpadami, oszczêdno¶ci energii, prowadzenia polityki zagospodarowania przestrzennego zgodnej z zasadami zrównowa¿onego rozwoju.
      87.

          Konwencjonalne zasoby energetyczne w przeci±gu najbli¿szych lat ulegn± wyczerpaniu. Dlatego pañstwo powinno wspieraæ rozwój niekonwencjonalnych ¼róde³ energii, które zastêpuj± je oraz korzystnie wp³ywaj± na ¶rodowisko naturalne.
      88.

          Konieczne jest zwiêkszanie i wspieranie udzia³u spo³eczeñstwa i organizacji pozarz±dowych w dzia³aniach na rzecz ochrony ¶rodowiska.
      89.

          Wielk± rolê w ochronie ¶rodowiska ma dzia³alno¶æ edukacyjna, dlatego problemy ¶rodowiska naturalnego i jego ochrony powinny byæ wa¿nym elementem programów szkolnych.

Do góry

   9.

      ROZWI¡ZYWANIE PROBLEMÓW SPO£ECZNYCH

      90.

          Ka¿dy powinien d±¿yæ do zapewnienia bytu sobie i osobom, za które jest odpowiedzialny przy zagwarantowaniu przez Pañstwo sprawiedliwo¶ci szans. Taka jest indywidualna odpowiedzialno¶æ ka¿dego z nas. Rol± i zadaniem pañstwa nie jest utrzymywanie swoich obywateli.
      91.

          Tylko szybki i d³ugofalowy wzrost gospodarczy mo¿e zagwarantowaæ wzrost liczby miejsc pracy i ograniczenie bezrobocia. Dlatego nale¿y kontynuowaæ dzia³ania zapewniaj±ce dalszy rozwój polskiej gospodarki.
      92.

          Nale¿y zintensyfikowaæ dzia³ania przeciwdzia³aj±ce wykluczeniu spo³ecznemu. Dzia³ania te powinny byæ skierowane do osób, które ze wzglêdu na swoj± trudn± sytuacjê ¿yciow± nie potrafi± samodzielnie odnale¼æ siê na rynku pracy i korzystaj± d³ugotrwale w sposób bierny ze ¶wiadczeñ pomocy spo³ecznej.
      93.

          Nale¿y ograniczaæ nadmiern± opiekê pañstwa, która jest niejednokrotnie podatna na nadu¿ycia i kszta³tuje oraz umacnia postawy roszczeniowe. Wymaga to rewolucyjnej reformy systemu pomocy spo³ecznej w Polsce, który jest dzi¶ w Polsce polem ogromnych, nadu¿yæ, niegospodarno¶ci i marnotrawstwa pieniêdzy podatników. W efekcie, mimo, ¿e na pomoc spo³eczn± pañstwo ³o¿y co roku olbrzymie sumy, osoby najbiedniejsze i najbardziej potrzebuj±ce pozostawione s± bez odpowiedniej opieki.
      94.

          Powinno siê d±¿yæ do zmiany niektórych ¶wiadczeñ z pieniê¿nych na rzeczowe, co zapewni bardziej prawid³owe i celowe wykorzystanie ¶rodków publicznych przyznanych na pomoc w okre¶lonym obszarze.
      95.

          Za wzglêdu na fakt, i¿ w Polsce obserwujemy zjawisko dziedziczenia biedy, nale¿y stworzyæ m³odym ludziom mo¿liwo¶æ ucieczki z krêgu ubóstwa, poprzez stworzenie szansy edukacyjnej, niezale¿nej od sytuacji materialnej rodziców.
      96.

          Umiejêtno¶æ pos³ugiwania siê komputerem i wykorzystywania nowoczesnych technologii (w tym Internetu) powinna byæ jak najpowszechniejsza, ¿eby nie zosta³a zepchniêta jedynie do roli rynku zbytu dla bardziej rozwiniêtych s±siadów.
      97.

          Wa¿nym punktem, w zakresie systemu pomocy spo³ecznej powinno staæ siê monitorowanie jak udzielona pomoc zosta³a wykorzystana oraz adekwatne do tej oceny dalsze dzia³ania.
      98.

          W rozwi±zywaniu kwestii spo³ecznych powinno siê uwzglêdniaæ aktywno¶æ organizacji pozarz±dowych i spo³eczno¶ci lokalnej.
      99.

          Nale¿y stworzyæ system przep³ywu informacji miêdzy organizacjami i jednostkami samorz±dowymi dzia³aj±cymi na rzecz ludzi potrzebuj±cych, w celu wyeliminowania osób, nadu¿ywaj± pomocy i ustanowi³y sobie z niej sposób na ¿ycie.

Do góry

  10.

      OPIEKA ZDROWOTNA, PROMOCJA ZDROWEGO TRYBU ¯YCIA

     100.

          Funkcjonuj±cy obecnie upañstwowiony i scentralizowany system ochrony zdrowia uwa¿amy za niesprawny, nieefektywny i nie mo¿liwy do utrzymania. Jego dalsze podtrzymywanie pog³êbia chaos w ochronie zdrowia i sprzyja dalszemu marnotrawieniu publicznych pieniêdzy.
     101.

          Szczególn± uwagê nale¿y skoncentrowaæ na problemach zdrowotnych pojawiaj±cych siê u dzieci oraz m³odzie¿y, jako rzutuj±cych na ich pó¼niejsze ¿ycie.
     102.

          Upowszechnienie kultury fizycznej w¶ród dzieci i m³odzie¿y nale¿y traktowaæ jako profilaktykê zdrowotn±, która pozwoli w przysz³o¶ci na ograniczenie wydatków na lecznictwo.
     103.

          Nale¿y d±¿yæ do zapewnienia jak najlepszego funkcjonowania jednostek opieki medycznej, poprzez wprowadzenie efektywnych (rynkowych) mechanizmów zarz±dzania i uczynienie z nich dynamicznego, konkurencyjnego sektora gospodarki. Dlatego postuluje siê: a) wprowadzenie konkurencji miêdzy instytucjami finansuj±cymi ochronê zdrowia po³±czone z otwarciem tego rynku dla prywatnych firm ubezpieczeniowych, b) prywatyzacjê zak³adów ¶wiadcz±cych us³ugi medyczne - szpitali, przychodni, ambulatoriów itd.
     104.

          Nale¿y wprowadziæ pe³n± jawno¶æ finansowania jednostek medycznych.
     105.

          Dla placówek opieki medycznej wa¿ne jest stworzenie korzystnego ¶rodowiska i stabilnych oraz przejrzystych mechanizmów ekonomicznych.
     106.

          Ze wzglêdu na ideê taniego pañstwa, wa¿ne jest opracowanie rozwi±zañ organizacyjno-technologicznych pozwalaj±cych na ci±g³e monitorowanie kosztów ¶wiadczenia us³ug medycznych – co zapewni wykrywanie ewentualnych nadu¿yæ w tym obszarze.
     107.

          Istotne jest wypracowanie mechanizmów, które zapewni± dostêp do specjalistycznych ¶wiadczeñ zdrowotnych, wykonywanych w jak najbardziej efektywny sposób. Mechanizmy te powinny gwarantowaæ niedyskryminuj±c± nikogo pomoc oraz byæ poddane spo³ecznemu nadzorowi.
     108.

          Powinno d±¿yæ siê do zmniejszenia biurokratycznych barier, szczególnie w dostêpie do specjalistycznych o¶rodków ponadregionalnych.
     109.

          Nale¿y zwiêkszyæ skuteczno¶æ zapobiegania i wczesnego wykrywania chorób poprzez wspieranie programów zdrowotnych o charakterze profilaktycznym.
     110.

          Istotne jest zapewnienie dzia³ania szybkiego i sprawnego systemu ratownictwa medycznego poprzez realizacjê systemu zintegrowanego ratownictwa medycznego.
     111.

          Nale¿y d±¿yæ do wprowadzenia wszechstronnej edukacji zdrowotnej, zw³aszcza w programach nauczania, oraz zwiêkszenie dostêpno¶ci terapii osób uzale¿nionych i cz³onków ich rodzin.
     112.

          Upowszechnienie problemów osób niepe³nosprawnych nie powinno pozostaæ celem samym w sobie, lecz powinno przyczyniaæ siê do realizacji priorytetowych celów – w tym likwidacji barier architektonicznych, dostêpno¶ci komunikacyjnej, rozwoju kszta³cenia integracyjnego.
     113.

          Pañstwo powinno zapewniæ rehabilitacjê osobom niepe³nosprawnym, tak by mog³y one osi±gaæ i utrzymywaæ samodzielnie optymalny poziom niezale¿no¶ci i zdolno¶ci funkcjonowania w spo³eczeñstwie. Bardzo wa¿ne s± promocja i umo¿liwienie rehabilitacji osób niepe³nosprawnych poprzez aktywne uprawianie sportu.
     114.

          Jedn± z najwa¿niejszych metod walki ze spo³ecznym wykluczeniem osób niepe³nosprawnych jest promocja ich dostêpu do takich form zatrudnienia, w których niepe³nosprawno¶æ nie stanowi czynnika ograniczaj±cego.
     115.

          Poniewa¿ niepe³nosprawno¶æ motoryczna czêsto determinuje, i¿ osoby niepe³nosprawne mog± tylko podejmowaæ aktywno¶æ zawodow± wymagaj±c± aktywno¶ci intelektualnej, nale¿y d±¿yæ do wzmacniania i rozszerzania mo¿liwo¶ci kszta³cenia osób niepe³nosprawnych na poziomie edukacji wy¿szej.
     116.

          Bardzo istotn± spraw± jest pomoc w rehabilitacji osób niepe³nosprawnych oraz umo¿liwienie im korzystania z obiektów sportowych, tak aby czynnie mog³y uczestniczyæ w ¿yciu sportowym. Powinno siê wspieraæ powstawaniu nowych klubów zrzeszaj±cych osoby niepe³nosprawne.

Do góry

  11.

      SPORT I AKTYWNY WYPOCZYNEK

     117.

          Uwzglêdniaj±c rolê sportu i kultury fizycznej jako czynnika kszta³tuj±cego ogólny rozwój cz³owieka, uznajemy za niezbêdne poczynienie wszelkich mo¿liwych kroków w kierunku jego krzewienia. Uwa¿amy, ¿e Pañstwo powinno wspieraæ dzia³ania amatorskich stowarzyszeñ i zwi±zków przyczyniaj±cych siê do rozwoju sportu i kultury fizycznej.
     118.

          Sport wyczynowy uznajemy za niezbêdny do upowszechnienia tej dziedziny ¿ycia oraz popularyzacji Polski na ¶wiecie.
     119.

          W interesie pañstwa le¿y poprawa zdrowotno¶ci jego obywateli oraz zmniejszenie kosztów chorób cywilizacyjnych. Znaj±c ogromn± rolê, jak± aktywno¶æ fizyczna odgrywa w osi±ganiu tych celów, nale¿y zwróciæ szczególn± uwagê na rozwój fizyczny dzieci i m³odzie¿y. Dlatego te¿ liczba zajêæ wychowania fizycznego w szko³ach powinna byæ jak najwiêksza, nie mniejsza od trzech godzin lekcyjnych w tygodniu.
     120.

          Do sprawnego i kompetentnego zarz±dzania sektorem sportowym, niezbêdna jest przejrzysta struktura organizacyjna, oparta na samodzielnym organie ministerialnym - Ministerstwie Sportu.
     121.

          Samorz±dy lokalne powinny wspieraæ rozwój sportu amatorskiego. Przejawiaæ ma siê to w tworzeniu ¶cie¿ek rowerowych, boisk osiedlowych, a tak¿e miejsc rekreacji, co zapewni m³odzie¿y mo¿liwo¶æ aktywnego spêdzania wolnego czasu i podniesie bezpieczeñstwo na ulicach.
     122.

          Nale¿y bezwzglêdnie zwalczaæ wszelkie objawy chuligañstwa na obiektach sportowych.

Do góry

  12.

      MEDIA, INTERNET, NOWE TECHNOLOGIE - WYZWANIA XXI WIEKU

     123.

          Wolne, profesjonalne i odpowiedzialne media s± niezbêdnym elementem prawid³owo funkcjonuj±cej demokracji. W zwi±zku z tym uwa¿amy ¿e nale¿y: a) wspieraæ wszystkie inicjatywy s³u¿±ce podniesieniu etyki i odpowiedzialno¶ci mediów za przekazywane przez nie tre¶ci, b) zwalczaæ próby ograniczenia ich wolno¶ci, np. przejêcia partyjnej kontroli nad mediami publicznymi i uwolniæ je od politycznych nacisków. Najskuteczniejsz± metod± odpolitycznienia mediów jest ich prywatyzacja. Pañstwo mo¿e prowadziæ swoj± misjê edukacyjn± i kulturaln± poprzez media prywatne zawieraj±c z nimi odpowiednie kontrakty.
     124.

          Dalsze funkcjonowanie nieprofesjonalnej i upolitycznionej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji jest pozbawiona celu. Nale¿y wypracowaæ mechanizmy wyboru cz³onków KRRiT, tak by zapewniæ jej profesjonalizm. Nale¿y uporz±dkowaæ mechanizm przydzielania koncesji na czêstotliwo¶æ wprowadzaj±c system zamówieñ publicznych oraz przekazaæ te kompetencje Urzêdowi Regulacji Telekomunikacji i Poczty. KRRiT powinna wype³niaæ tylko obowi±zki na³o¿one na ni± poprzez Konstytucjê RP, czyli staæ na stra¿y wolno¶ci mediów.
     125.

          Rozwój nowoczesnych technologii i informatyzacja s± niezbêdnymi warunkami do osi±gniêcia wysokiego poziomu rozwoju przy jednoczesnym wyrównywaniu ró¿nic ekonomicznych i spo³ecznych.

    Budowa oraz modernizacja i wspieranie rozwoju szkolnych i akademickich pracowni komputerowych dostêpnych bezp³atnie dla m³odzie¿y po godzinach zajêæ jest niezbêdna do powodzenia budowy nowoczesnego spo³eczeñstwa. Postulujemy wypracowanie strategii w zakresie zwiêkszenia dostêpno¶ci Internetu oraz rozszerzenie akcji go popularyzuj±cych np. "Internet dla szkó³".

Do góry

  13.

      POLSKA W EUROPIE I ¦WIECIE

     127.

          Celem polskiej polityki zagranicznej powinno byæ zapewnienie godnego miejsca i roli Polski w Europie i w ¶wiecie. Zjednoczon± Europê traktujemy jako szansê na pomy¶lno¶æ naszej Ojczyzny teraz i w przysz³o¶ci. Jako m³ode pokolenie Polaków odczuwamy wspó³odpowiedzialno¶æ za przysz³o¶æ Europy oraz za rozwój Polski nowoczesnej, zamo¿nej i bezpiecznej.
     128.

          Przyst±pienie Polski do NATO, a nastêpnie do Unii Europejskiej uznajemy za najwiêksze osi±gniêcia polskiej polityki zagranicznej, a zarazem wyraz polskiej racji stanu.
     129.

          Wzmocnienie pozycji Polski w polityce europejskiej i wspó³czesnym ¶wiecie wymaga silnego przywództwa pañstwowego, jasnej wizji rozwoju Europy i skutecznych dzia³añ politycznych.
     130.

          Zadaniem Unii Europejskiej powinno byæ budowanie „wspólnego domu europejskiego”. Do tego celu powinni¶my d±¿yæ odwa¿nie, wychodz±c naprzeciw oczekiwaniom milionów Europejczyków, ¶wiadomych ³±cz±cej ich historii, maj±cych nadziejê na ¿ycie w jedno¶ci, solidarno¶ci, dobrobycie i pokoju.
     131.

          Rozszerzenie Unii Europejskiej o Polskê i kraje Europy ¦rodkowej i Wschodniej stanowi³o historyczny koniec podzia³u ja³tañskiego. Proces integracji europejskiej powinien byæ kontynuowany i otwarty. Wspieramy d±¿enia europejskie Bu³garii, Rumunii, Chorwacji i Ukrainy.
     132.

          Dzisiejsza Unia Europejska potrzebuje instytucjonalnego i prawnego wzmocnienia. które zapewni jej skuteczno¶æ i efektywno¶æ, precyzyjnie okre¶li kompetencje, ale i wska¿e warto¶ci, na jakich powinna siê opieraæ wspólnota europejska. W tym zakresie szczególne znaczenie przypadnie Traktatowi Konstytucyjnemu Unii Europejskiej.
     133.

          Nowy ³ad europejski powinien uznawaæ i chroniæ te warto¶ci, które stanowi± najcenniejsze dziedzictwo europejskiego humanizmu, który zapewni³ szczególne miejsce Europy w historii cywilizacji. Warto¶ci te stanowi± wk³ad intelektualny i duchowy, który ukszta³towa³ to¿samo¶æ europejsk± na przestrzeni wieków. Tradycja judeochrze¶cijañska, a tak¿e grecka i rzymska stanowi± wspólne dziedzictwo Europejczyków.
     134.

          Sojusz Pó³nocnoatlantycki pozostaje niezmiennie kluczowym gwarantem bezpieczeñstwa Polski.
     135.

          Z powodów geopolitycznych Polska winna te¿ d±¿yæ do jak najwiêkszej spoisto¶ci politycznej i militarnej Unii Europejskiej. Zwiêkszenie znaczenia Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeñstwa stwarza dla Polski szansê na jeszcze wiêkszy udzia³ w kszta³towaniu polityki miêdzynarodowej.
     136.

          Jednocze¶nie w interesie Polski le¿y utrwalenie polskiej pozycji w uk³adzie transatlantyckim przez szczególne zwi±zki ze Stanami Zjednoczonymi. Naszym celem powinny byæ relacje o charakterze strategicznym, a nie dora¼nym. Dlatego wa¿ne jest uzyskanie przez Polskê stabilnej pozycji w hierarchii sojuszników USA oraz wspó³praca polityczna i wojskowa, która doprowadzi do logistycznej i technicznej modernizacji polskich si³ zbrojnych. Polityczno - gospodarcze stosunki z USA powinny kszta³towaæ siê na zasadzie partnerstwa.
     137.

          Bezpieczeñstwo miêdzynarodowe nabiera nowego znaczenia wobec zagro¿enia terroryzmem, czego przyk³adem by³ zamach 11 wrze¶nia 2001 roku. Przeciwdzia³anie takim tragediom wymaga aktywnej wspó³pracy pañstw i organizacji miêdzynarodowych.
     138.

          Istotne znaczenie dla Polski powinien mieæ rozwój dobrych stosunków s±siedzkich. Dlatego te¿ wzmocnieniu powinna ulec wspó³praca regionalna w ramach Grupy Wyszehradzkiej, która stwarza nowe mo¿liwo¶ci w ramach Unii Europejskiej.
     139.

          Polska polityka zagraniczna powinna skutecznie wspieraæ europejskie aspiracje Ukrainy oraz zapewniæ wszelkie mo¿liwe wsparcie dla wolnej i demokratycznej Bia³orusi.
     140.

          Stosunki z Rosj± powinny byæ oparte na zaufaniu i prawdzie historycznej. Tylko ostateczne rozliczenie i ujawnienie przez Federacjê Rosyjsk± wszystkich ciemnych kart naszej wspólnej historii pozwoli zbudowaæ prawdziwe partnerstwo pomiêdzy naszymi narodami.
     141.

          Chcemy nieustannie dzia³aæ na rzecz umocnienia demokracji na ¶wiecie i bêdziemy przeciwstawiaæ siê ³amaniu praw cz³owieka wszêdzie tam, gdzie ma to miejsce. Dostrzegamy szczególn± rolê Rady Europy, która obejmuj±c swym dzia³aniem wiele krajów kontynentu popiera rozwój demokracji i promuje prawa cz³owieka. Opowiadamy siê za jak najszersz± formu³± cz³onkostwa w Radzie Europy, gdy¿ zapobiega to wykluczeniu z rodziny europejskiej biedniejszych i niestabilnych krajów.

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
www.kraina-pokemon.pun.pl www.labradory.pun.pl www.54dh.pun.pl www.mklserv.pun.pl www.omnia.pun.pl